Tag Archives: το ξυπόλητο τάγμα

Λιγότερο γνωστές ή και άγνωστες πτυχές της Θεσσαλονίκης

Σάρωση_20160616

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

Τίτλος: Θεσσαλονίκη, ρεπορτάζ στην άλλη πλευρά της πόλης

Συγγραφέας: Συλλογικό έργο

Έκδοση: Πηγή (2012)

ISBN: –

Τιμή: Περίπου €14

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ο εορτασμός των 100 χρόνων από την προσάρτηση της Θεσσαλονίκης στο Ελληνικό Κράτος αποτέλεσε αφορμή για μία σειρά εκδόσεων, αρκετά εκ των οποίων έχουν παρουσιαστεί και στη Vivlioniki. Η σημερινή ανάρτηση μιλάει για ένα τέτοιο βιβλίο.

Η έκδοση είναι μέτρια. Δεν με εντυπωσίασε το εξώφυλλο, στο κείμενο υπάρχουν αρκετά λάθη, φανερώνοντας μια μάλλον πρόχειρη επιμέλεια ενώ προσωπικά δεν μου άρεσε και το «Thessaloniki» που υπάρχει στο κάτω μέρος των σελίδων. Το βιβλίο δεν έχει καν ISBN αν και κυκλοφόρησε το 2012 και δεν μπορώ να καταλάβω στη ψηφιακή εποχή του σήμερα τι εξυπηρετεί η απουσία του ISBN. Υπάρχει φωτογραφικό υλικό στις σελίδες, ενώ οι βιβλιογραφικές πηγές αναφέρονται στο τέλος κάθε κεφαλαίου. Οι πηγές είναι τόσο έντυπο υλικό, όσο και από το διαδίκτυο.

Ο τίτλος του βιβλίου εννοεί πως η θεματολογία έχει να κάνει με ζητήματα, τα οποία ίσως είναι άγνωστα στο ευρύ κοινό. Υπάρχουν 18 κεφάλαια, τα οποία υπογράφονται συνολικά από 6 άτομα, αν και η Στελίνα Μαργαριτίδου έχει γράψει τα περισσότερα εξ αυτών (13/18). Η Μαργαριτίδου έχει αναλάβει και τη δημοσιογραφική επιμέλεια μαζί με τον συντονισμό. Στα κεφάλαια αυτά υπάρχουν στοιχεία για ιστορικά γεγονότα, που συγκλόνισαν την πόλη, για σπουδαία άτομα ευεργέτες της Θεσσαλονίκης, μέχρι και για καιρικά φαινόμενα. Νομίζω ότι για τα περισσότερα ο αναγνώστης θα έχει ακούσει τουλάχιστον κάποια πράγματα, αν και υπάρχουν και μερικά θέματα τα οποία είναι άγνωστα σε πάρα πολύ κόσμο, όπως για παράδειγμα το παλιό σύστημα ύδρευσης της πόλης (το «κανάτ» όπως το λέγανε), τη δράση του Μπιλιλή, του γνωστού κινηματογραφιστή με το τεράστιας σημασίας αρχείο του, τον Στρατηγό Καλλάρη, που οι περισσότεροι τον έχουμε ακουστά από την οδό Καλλάρη στο κέντρο της πόλης κα.

Περιληπτικά τα κεφάλαια είναι τα εξής:

  • Το 1ο κεφάλαιο μιλάει για τον Ναό της Αφροδίτης, στην περιοχή Διοικητηρίου
  • Το 2ο κεφάλαιο μιλάει για τις γνωστές Incantadas ή Μαγεμένες (ο Άρης Παπάζογλου έχει γράψει ίσως το καλύτερο σύγγραμα για αυτές).
  • Το 3ο κεφάλαιο μιλάει για ένα σύστημα ύδρευσης της πόλης, το κανάτ
  • Το 4ο κεφάλαιο μιλάει για τον Λευκό Πύργο (το βιβλίο του Τσιρόγλου νομίζω είναι από τα πιο καλά για την ιστορία του Πύργου).
  • Το 5ο κεφάλαιο μιλάει για μια θεωρία σχετικά με το πού ήταν η «Κατακόμβη» της Θεσσαλονίκης (βασισμένο κυρίως στο βιβλίο του Πέτρου Δεβολή)
  • Το 6ο κεφάλαιο μιλάει για τον τελευταίο Οθωμανό διοικητή της Θεσσαλονίκης τον Ταχσίν Μεσαρέ (εξαιρετικό βιβλίο για αυτόν έχει γράψει ο Χρίστος Χριστοδούλου).
  • Το 7ο κεφάλαιο μιλάει για την ιστορία των Βαρκάρηδων (σχεδόν όλα όσα ξέρουμε για αυτήν την υπόθεση τα οφείλουμε στην έρευνα του Γιάννη Μέγα στο θέμα).
  • Το 8ο κεφάλαιο μιλάει για την ιστορία δύο σημαντικότατων ιδιωτικών σχολείων της πόλης μας, του Καλαμαρί και του Ανατόλια
  • Το 9ο κεφάλαιο μιλάει για κινήματα της Θεσσαλονίκης και πιο συγκεκριμένα για αυτό της Φεντερασιόν (διαβάστε εδώ και εδώ για περισσότερες πληροφορίες).
  • Το 10 κεφάλαιο μιλάει για το χαμό των Εβραίων Θεσσαλονικέων και μιλάει για μία εξέγερση στο Άουσβιτς, στην οποία σύμφωνα με τον συγγραφέα Βαλάντη Ναγκαλούδη πρωτοστάτησαν Εβραίοι Θεσσαλονικείς (ο Μαρσέλ Νατζαρή στο βιβλίο του με τις μνήμες του από το Άουσβιτς αναφέρεται επίσης στην εξέγερση αυτήν, όπως και ο Λέων Περαχιά)
  • Το 11ο κεφάλαιο μιλάει για τον Νίκο Μπιλιλή, το αρχείο του οποίου νομίζω περιμένει ακόμη την αξιοποίηση από τις Κρατικές αρχές
  • Το 12ο κεφάλαιο μιλάει για το ιστορικό αρχείο της ΔΕΗ στη Θεσσαλονίκη
  • Το 13ο κεφάλαιο μιλάει για δύο ζευγάρια, που έχουν ευεργετήσει τη Θεσσαλονίκη με το έργο τους, το ζεύγος Μπίλλη και το ζεύγος Βαφοπούλου
  • Το 14ο κεφάλαιο μιλάει για τους «αεροπειρατές της Θεσσαλονίκης», μια παρέα 6 νέων, που το 1948 έκαναν μία από τις πρώτες αεροπειρατίες στον κόσμο (διαβάστε περισσότερα για αυτήν εδώ).
  • Το 15ο κεφάλαιο μιλάει για τον Στρατηγό Καλλάρη, έναν άγνωστο ήρωα για τη Θεσσαλονίκη
  • Το 16ο κεφάλαιο μιλάει για το κίνημα των Ζηλωτών στην πόλη μας κατά τον 14ο αιώνα (ο Κορδάτος και ο Τεμεκενίδης έχουν γράψει δύο βιβλία για αυτό, αν και σε πολλά ιστορικά βιβλία υπάρχουν αναφορές στο θέμα).
  • Το 17ο κεφάλαιο μιλάει για τα μπουρίνια της Θεσσαλονίκης…
  • Το 18ο κεφάλαιο μιλάει για μία άγνωστη ιστορία σχετικά με κάποια πειράματα, που έγιναν σε παιδιά στο Ίδρυμα «Αριστοτέλης», ενώ μιλάει επίσης για το «Ξυπόλητο Τάγμα» (για το Τάγμα αυτό μιλάει και η Αλεξάντρα Μητσιάλη στο μυθιστόρημά της «Ξυπόλητοι Ήρωες»)

Γενικά δεν θα αποκαλούσα το βιβλίο αυτό «ιστορικό», καθώς τα κείμενα θυμίζουν περισσότερο αρθρογραφία σε εφημερίδα, παρά ιστορική μελέτη. Το ενδιαφέρον πάντως του βιβλίου είναι ότι μιλάει για κάποια πράγματα, για τα οποία πολλοί Θεσσαλονικείς δεν έχουν γνώση. Με δεδομένο ότι απευθύνεται το βιβλίο κυρίως σε αναγνώστες χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις για το παρελθόν της πόλης ή για κάποια άτομα αυτής, νομίζω ότι αποτελεί ένα καλό πρώτο ανάγνωσμα, το οποίο μπορεί να είναι και κίνητρο για πολλούς ώστε να ψάξουν ακόμη περισσότερο πράγματα, που τους ενδιαφέρουν. Αν ήταν κάπως πιο προσεγμένη έκδοση, θα άξιζε ακόμη περισσότερο πιστεύω. Αλλά ακόμη και έτσι έχει το ενδιαφέρον του, κυρίως για τον αναγνώστη, που τώρα θέλει να αρχίσει να ανακαλύπτει πτυχές του παρελθόντος της πόλης μας.

Σχολιάστε

Filed under Συγγραφείς, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ

Ένα ακόμη μυθιστόρημα για την Θεσσαλονίκη της Κατοχής

001

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

Τίτλος: Ξυπόλυτοι ήρωες

Συγγραφέας: Αλεξάνδρα Μητσιάλη

Έκδοση: Πατάκη (2016)

ISBN: 978-960-16-6737-9

Τιμή: Περίπου €15

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Πλησιάζει το Πάσχα και κυκλοφόρησαν πάρα πολλοί νέοι τίτλοι, τόσο γενικά, όσο και για την πόλη μας. Σε αυτήν την ανάρτηση θα μιλήσουμε για ένα ακόμη ιστορικό μυθιστόρημα, το οποίο διαδραματίζεται στην πόλη μας κατά την περίοδο της Κατοχής.

Η έκδοση είναι καλή ποιοτικά και όμορφη. Δεν έχει κάτι, που να την κάνει να ξεχωρίζει, αλλά την βρίσκω αξιοπρεπή για λογοτεχνικό βιβλίο. Στην αρχή του βιβλίου υπάρχει ένας χάρτης της Θεσσαλονίκης του 1935, που δείχνει πού διαδραματίζονται τα γεγονότα, για αναγνώστες, που δεν γνωρίζουν την τοπογραφία της πόλης. Ο Πατάκης ταξινόμησε το έργο στη σειρά «σύγχρονη λογοτεχνία για νέους» αν και νομίζω ότι διαβάζεται εξίσου και από ενήλικες.

Η ιστορία διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη της Κατοχής, από τις αρχές του 1942, τη χρονιά της μεγάλης πείνας έως την απελευθέρωση και τα τέλη του 1944. Μια ομάδα ανθρώπων, με κύριους πρωταγωνιστές τα μικρά παιδιά, θα βιώσουν τις αλλαγές, που επέρχονται στη ζωή τους λόγω του πολέμου και θα γίνουν μέρος της ιστορίας. Τα κυριότερα γεγονότα, που συνέβησαν στην Θεσσαλονίκη εκείνη την περίοδο αναφέρονται και στο βιβλίο.

Η Μητσιάλη αποκαλεί το έργο της «ιστορικό μυθιστόρημα» αν και περισσότερο τείνει προς τον μύθο, παρά προς την ιστορία. Μυθιστόρημα με κάποια ιστορικά στοιχεία το βρήκα εγώ. Υπάρχουν ιστορικά λάθη στο κείμενο και ανακρίβειες και κυριαρχεί η «εθνική αφήγηση», που μας έχουν μάθει από το σχολείο σχετικά με το τι συνέβη στην Κατοχή. Υπάρχει επίσης ιδιαίτερα έντονος ο ταξικός διαχωρισμός σε καλούς φτωχούς και κακούς πλούσιους Θεσσαλονικείς, που δεν καταλαβαίνω τι εξυπηρετεί στο έργο.

Στα θετικά του βιβλίου η αναφορά στο «ξυπόλητο τάγμα», την ομάδα ορφανών παιδιών της πόλης μας, των οποίων η δράση έγινε και ταινία. Ο Τάκης, ο κύριος πρωταγωνιστής του βιβλίου ανήκει σε αυτήν την ομάδα. Μεγάλο μέρος του βιβλίου αναφέρεται στον χαμό των Εβραίων Θεσσαλονικέων.

Προσωπικά το βιβλίο δεν με ξετρέλανε. Η αφήγηση μου φάνηκε κουραστική ενώ αρκετά είναι τα στοιχεία «φωσκολικού» περιεχομένου, με κορυφαία τη στιγμή, που ο Τάκης συναντά τον εξαφανισμένο πατέρα του. Οι ιστορικές ανακρίβειες δεν με ενόχλησαν τόσο, αφού πρόκειται για μυθιστόρημα, οπότε ο κάθε συγγραφέας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει, για να εξυπηρετήσει την πλοκή του έργου του. Η μυθοποίηση επίσης κάποιων χαρακτήρων επίσης μπορεί να χαρακτηριστεί ως κομμάτι της λογοτεχνίας.

4 Σχόλια

Filed under ΜΗΤΣΙΑΛΗ, Αλεξάνδρα, Συγγραφείς

Φιλμογραφία Θεσσαλονίκης

Image

ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

Τίτλος: Φιλμογραφία της Θεσσαλονίκης

Συγγραφέας: Σάκης Σερέφας

Έκδοση: Εντευκτήριο (1992)

ISBN: 960-85126-3-8

Τιμή: Περίπου €5

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η Θεσσαλονίκη είχε διαχρονικά μια ιδιαίτερη σχέση με το σινεμά. Για τους κινηματογράφους της πόλης είχε γράψει βιβλίο ο Κώστας Τομανάς (διαβάστε κάποια πράγματα για αυτό, πατώντας εδώ), ενώ υπήρχε εποχή που μόνο οι θερινοί κινηματογράφοι ήταν πάνω από 60. Το βιβλίο αυτό του Σερέφα, του οποίου χορηγός ήταν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, επιχειρεί να παρουσιάσει τις ταινίες, οι οποίες μέχρι την χρονιά έκδοσης του βιβλίου εμφάνιζαν σε κάποιο πλάνο τους ή μπορεί να είχαν γυριστεί εξ ολοκλήρου στην Θεσσαλονίκη.

Αν σκεφτεί κάποιος ότι το αντικείμενο του βιβλίου είναι μια μορφή τέχνης και το ότι η έκδοσή του ήταν χορηγία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου σε εποχή που η σημερινή Κρίση δεν φαινόταν στον ορίζοντα, η ποιότητα έκδοσης θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη. Κάποιες φωτογραφίες από ταινίες έχουν ουσιαστικά φωτογραφηθεί κατά την προβολή τους στην τηλεόραση. με αποτέλεσμα η ποιότητά τους να είναι πολύ κακή.

Το βιβλίο χωρίζεται σε 6 μέρη.

Το πρώτο μέρος έχει τίτλο «Φιλμογραφία» και περιέχει τους τίτλους των ταινιών, τον σκηνοθέτη και την χρονιά που γυρίστηκαν τα έργα. Η ταξινόμηση είναι με βάση κάποια κριτήρια του συγγραφέα, τα οποία δεν μπορώ να τα κρίνω, καθώς οι γνώσεις μου στον κινηματογράφο είναι περιορισμένες. Συνολικά αναφέρονται 86 τίτλοι ταινιών, με παλαιότερη την κινηματογράφηση για τα Επίκαιρα της εποχής, της επίσκεψης το 1911 στην Θεσσαλονίκη του σουλτάνου Mehmet Reşat. Η κινηματογράφηση είχε γίνει από τους πρωτοπόρους κινηματογραφιστές στον Ελλαδικό χώρο, των Αδελφών Μανάκη. Κάποιος που αγαπά τον κινηματογράφο, θα διαβάσει μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες στον κατάλογο αυτό.

Ακολουθεί το δεύτερο μέρος, όπου ο συγγραφέας κάνει έναν σχολιασμό, όχι τόσο στις ταινίες, όσο στην Θεσσαλονίκη ως σκηνικό κινηματογράφησης. Γενικά, πέρα από κάποια μεμονωμένα πλάνα, η Θεσσαλονίκη δεν προτιμάται από τους σκηνοθέτες, παλαιότερους ή νεώτερους ως σκηνικό των ταινιών τους, με εξαίρεση την ταινία «Το ξυπόλητο τάγμα» του Γκρεγκ Τάλλας.

Το τρίτο μέρος έχει σκηνές από κάποια έργα της φιλμογραφίας. Είναι το πιο αδύναμο κομμάτι του βιβλίου για μένα, το οποίο πιστεύω σε κάποια νεότερη έκδοση μπορεί να βελτιωθεί, τόσο ως προς την ποιότητα των φωτογραφιών, όσο και ως προς την ποσότητά τους.

Στο τέταρτο μέρος υπάρχουν συνεντεύξεις από 3 σκηνοθέτες, οι οποίοι στο έργο τους παρουσίασαν την πόλη μας. Πρόκειται για τους Γκρεγκ Τάλλας, Γιάννη Δαλιανίδη και Τάκη Παπαγιαννίδη. Εκπρόσωποι διαφορετικών κόσμων του κινηματογράφου, βλέπουν με τον δικό τους τρόπο την σχέση του κινηματογραφικού φακού και της Θεσσαλονίκης.

Το πέμπτο και έκτο μέρος είναι ένα κείμενο του Σερέφα για την σχέση του με την Θεσσαλονίκη και τις ταινίες και η μετάφραση της περίληψης του βιβλίου στα αγγλικά αντίστοιχα.

Προσωπικά δεν έχω εντυπωσιαστεί από το βιβλίο. Από την άλλη είναι δύσκολο να κρίνει ένα βιβλίο για τον κινηματογράφο κάποιος που δεν είναι ειδήμων της τέχνης αυτής. Εγώ κράτησα από το βιβλίο όσα γράφει για την ταινία «Το ξυπόλητο τάγμα», κάποιος άλλος ίσως εκτιμήσει κάποια άλλα πράγματα στις σελίδες μέσα. Ίσως θα ήταν καλό η Φιλμογραφία της Θεσσαλονίκης να επανεκδοθεί σε καλύτερη έκδοση, ανανεωμένη ή και να εκδίδεται τακτικά ανά κάποια χρονικά διαστήματα, ώστε συνεχώς να εμπλουτίζεται με ονόματα ταινιών, φωτογραφίες, μελέτες πάνω στις ταινίες κοκ. Λόγω της πολύ χαμηλής τιμής του, δεν χάνετε και κάτι αν το αποκτήσετε.

2 Σχόλια

Filed under Συγγραφείς, ΣΕΡΕΦΑΣ, Σάκης